Love Recipe ตอน 4 : เมฆล้อมรัก

‘หรือมันจะถึงคราวซวยของเขา!’ วาริท วรกาญจน์กุล มองช่อบูเก้จากหมอภีรดา เจ้าสาวของไอ้ลมน้องชาย แล้วเกิดอาการผวานิดๆ เพราะตัวเองก็รู้ระแคะระคายถึงอาถรรพ์จากช่อบูเก้เจ้าสาวร้านนี้มาพอสมควร

บางทีมันอาจเป็นแค่เรื่องบังเอิญ! ที่อยู่ๆ ช่อบูเก้ช่อนี้มันก็ลอยละลิ่วจากมือหมอดามาตกลงในมือเขาอย่างแม่นยำ แม่นจนเหมือนถูกจับยัดใส่มือยังไงก็ไม่รู้! ความที่ทำงานอยู่กับป่ากับเขา รู้เรื่องอาถรรพ์จากป่าจากเขามาก็มาก จริงบ้างไม่จริงบ้างแต่ก็ไม่เคยคิดจะพิสูจน์หรือลองของ และสำหรับดอกไม้ช่อนี้เขาไม่ควรวางใจหากว่ามันจะมีอาถรรพ์จริง!

“ทิ้งไปซะก็หมดเรื่อง” วาริทเดินถือดอกไม้ช่อสวยเตรียมจะทิ้งลงในถังขยะตรงที่จอดรถของโรงแรม

“ถ้าจะทิ้ง ฉันขอได้ไหมคะ”

ชายหนุ่มหันมาตามเสียง ถึงได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดราตรีสีฟ้าอ่อนนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ในมุมมืดข้างเสา “อยากได้เหรอครับ”

“เผื่อว่ามันจะทำให้ฉันโชคดี ได้เจอผู้ชายดีๆ บ้าง”

“ไม่มีผู้ชายดีๆ ที่ไหนมายืนอยู่ตรงที่จอดรถหรอกนะ”

“รู้ค่ะ ตรงนี้มีแต่ยาม”

วาริทไม่ต้องเดาก็พอจะรู้ว่าอาการนั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่าแบบนี้คงไม่แคล้ว “อกหักมาเหรอครับ”

“ค่ะ เพิ่งอกหักเมื่อกี้ แผลใหม่ๆ สดๆ เลือดยังโชกอยู่เลย”

“อย่าบอกนะว่าอกหักจากเจ้าบ่าว”

“ใช่ที่ไหนละ ฉันแค่เพิ่งจับได้ว่าแฟนแอบไปคบกับเพื่อนฉัน”

“อ่อ เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดนี่เอง งั้นผมยกดอกไม้ช่อนี้ให้ไปเลย ร้านนี้เขาว่าแรงจริง” ชายหนุ่มยินดีอย่างยิ่งที่จะสละช่อดอกไม้อาถรรพ์ให้เธอ แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าส่งให้ด้วย “เช็ดน้ำตาซะ คุณไม่ควรร้องไห้ให้แฟนเก่าเห็น เดี๋ยวมันจะได้ใจ”

“นั่นสิ ฉันคงต้องเข้มแข็งให้มากกว่านี้”

“แต่ถ้าเจ็บมากจะร้องไห้ได้นะ ร้องไห้พอแล้วรีบเช็ดน้ำตา รีบทำตัวให้สวยไว้รอผู้ชายที่หล่อกว่าแฟนเก่ามาจีบ”

“คุณนี่น่ารักจัง มีแฟนหรือยังคะ ถ้าว่างอยู่ฉันขอจีบได้ไหม”

วาริทหัวเราะอย่างอดไม่ได้ก่อนจะย่อตัวลงนั่งตรงหน้าผู้หญิงที่คงกำลังเสียใจหนักมากแน่ ถึงใจกล้าขอจีบผู้ชายก่อน “นี่เมาหรือเปล่า”

“ฉันไม่กินเหล้า แล้วก็รู้ตัวดีด้วยว่าพูดอะไรออกไป ว่าแต่คุณเถอะโสดอยู่หรือเปล่า”

“ผมยังโสดอยู่ แต่ยังไม่คิดมีแฟน”

“ไม่เป็นไร เอาไปคิดดูก่อน” วราลีหยิบนามบัตรในกระเป๋าถือยัดใส่มือผู้ชายที่ไม่รู้ว่าใคร ก่อนจะโน้มตัวไปจูบกับเขาด้วยน้ำตาที่อาบแก้ม “นี่จูบแรกของฉันเลยนะ ฉันให้คุณ ถ้าอยากมีแฟนเมื่อไหร่โทร.บอกฉันเลยนะ ฉันจะรีบมาจีบคุณเป็นคนแรก”

วาริทมองตามผู้หญิงประสาทที่อยู่ๆ ก็ขโมยจูบเขาแล้วเดินเช็ดน้ำตาไปที่รถ แม้ใจอยากจะตามไปเอาเรื่องเหมือนกัน แต่ก็ช่างเถอะ คืนนี้เธอคงเสียใจมามากพอแล้ว